Βάρη

Η Βάρη είναι οικισμός της Αττικής, που βρίσκεται 26 χιλιόμετρα νότια του κέντρου της Αθήνας. Είναι χτισμένη ανάμεσα στους νότιους ορεινούς όγκους του Υμηττού, πολύ κοντά στις ακτές του Σαρωνικού. Μεταξύ των ακτών και του οικισμού παρεμβάλλεται ο οικισμός Βάρκιζα. Στην αρχαιότητα η περιοχή της Βάρης αντιστοιχούσε στον Αττικό Δήμο Αναγυρούντος. Διοικητικά ο οικισμός υπάγεται στον Δήμο Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης. Στην περιοχή της Βάρης εδρεύει η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (Σ.Σ.Ε).

Ιστορικά στοιχεία

Η Βάρη υπήρξε οικισμός του δήμου Κρωπίας μέχρι το 1912, χρονιά στην οποία εντάχθηκε στην νεοσύστατη κοινότητα Κορωπίου, στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1929.[1] Το 1929 αποτέλεσε έδρα ξεχωριστής κοινότητας, η οποία περιλάμβανε επίσης τους οικισμούς Βουλιαγμένη και Βούλα. Η Βούλα αποσπάστηκε από την κοινότητα Βάρης το 1934 και αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα, ενώ η Βουλιαγμένη το 1935. Το 1940 μέσα στα όρια της κοινότητας Βάρης αναγνωρίστηκε ο οικισμός Βάρκιζα. Ο οικισμός Βάρκιζα αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα για ένα έτος, την περίοδο 1952-53 και στην συνέχεια επανήλθε στην κοινότητα Βάρης. Το 1990 η κοινότητα Βάρης αναγνωρίστηκε σε δήμο.[2] ο οποίος διατηρήθηκε μέχρι το 2010, οπότε καταργήθηκε με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης και εντάχθηκε στον Δήμο Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης. Ο Δήμος Βάρης καταλάμβανε έκταση 22,189 τ.χλμ και είχε πληθυσμό 10.998 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Συνόρευε με τους δήμους Βούλας, Βουλιαγμένης και Κρωπίας.

Συνοικίες και περιοχές

  • Βάρη
  • Χέρωμα
  • Δίλοφο
  • Βάρκιζα
  • Λιθούριζα
  • Ασύρματος
  • Μηλαδέζα
  • Κόρμπι
  • Σούριζα
  • Σκάρπιζα

 Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Βούλα

Η Βούλα είναι νότιο προάστιο της Αθήνας, χτισμένη στα παράλια του Σαρωνικού, 25 χιλιόμετρα νότια του κέντρου της πόλης. Βρίσκεται ανάμεσα στις περιοχές της Γλυφάδας και της Βουλιαγμένης. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, του οποίου είναι και έδρα. Ο πληθυσμός της, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, είναι 28.364 κάτοικοι.

Υπάρχουν ίχνη κατοίκησης από το τέλος της νεολιθικής εποχής (3.000 π.Χ.) και ίχνη μυκηναϊκών οικισμών στην περιοχή. Κατά την αρχαιότητα, η Βούλα, μαζί με τη γειτονική Βουλιαγμένη, αποτελούσε το δήμο Αιξωνίδων Αλών. Η ονομασία δείχνει ότι υπήρχαν αλυκές στο δήμο, ενώ τον χαρακτηρισμό Αιξωνίδων τον παίρνει από τη γειτονική Αιξωνή (σημερινή Γλυφάδα), για να ξεχωρίζει από το δήμο Αλαί Αραφηνίδες (τη σημερινή Ραφήνα). Υπολογίζεται ότι είχε περίπου 800 πολίτες που άνηκαν στην Κεκροπίδα φυλή.[1] Σε ανασκαφές που πραγματοποίηθηκαν την δεκαετία του 2000 στην Βούλα κοντά στη λεωφόρο Βάρης βρέθηκε κτιριακό συγκρότημα των κλασσικών χρόνων (τέλη 5ου-4ου αιώνα π.Χ.) που ταυτοποιήθηκε ως η αρχαία αγορά του δήμου Αιξωνίδων Άλων. Το κτιριακό συγκρότημα έχει έκταση 1.500 τετραγωνικά μέτρα και αποτελείται από 12 δωμάτια, ένα ιερό και ένα πηγάδι. Επίσης βρέθηκαν χάλκινα νομίσματα, χάλκινα στάθμια, μολύβδινες αγνύθες και δικαστικά πινάκια.[2] Έχουν βρέθει κύρια οικιστικά σύνολα, ένα βορειοδυτικό και ένα νοτιοανατολικό. Το νεκροταφείο του δήμου ήταν στα σημερινά Πηγαδάκια. Ο κύριος ναός του δήμου ήταν ο ναός του Απόλλωνα Ζωστήρα, στη σημερινή Βουλιαγμένη. Το κύριο σημείο αμυντικής θωράκισης ήταν η ακρόπολη του δήμου, στο λόφο Καστράκι, στα όρια των δήμων Βάρης, Βούλας και Βουλιαγμένης [1]

Ο σημερινός οικισμός δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1920 από έναν οικοδομικό συνεταιρισμό που δημιούργησε στην περιοχή μία παραθεριστική συνοικία. Αργότερα εγκαταστάθηκαν κάποιες οικογένειες προσφύγων[3] που τους παραχωρήθηκε μία έκταση γης. Ο οικισμός μέχρι το 1929 ανήκε διοικητικά στην κοινότητα Κορωπίου.[4] Από το 1929 μέχρι το 1935 αποτέλεσε οικισμό της κοινότητας Βάρης, ενώ από το 1934 αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα.[5] Το 1945 στην κοινότητα Βούλας προσαρτήθηκε από την κοινότητα Βάρης και ο οικισμός της άνω Βούλας, ο οποίος καταγήρθηκε το 1954.[6] Η κοινότητα Βούλας αναγνωρίστηκε σε δήμο το 1982.[7] Ο Δήμος Βούλας διατηρήθηκε μέχρι το 2010, οπότε καταργήθηκε με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης και εντάχθηκε στον Δήμο Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης. Ο πληθυσμός της Βούλας αυξάνεται συνεχώς με εξαιρετικά μεγάλο ρυθμό. Αναλυτικά η πορεία του πληθυσμού από τη δεκαετία του 1920:

 Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Βουλιαγμένη

Η Βουλιαγμένη είναι παραθαλάσσιος οικισμός της Αττικής που βρίσκεται 25 χιλιόμετρα νότια του κέντρου της Αθήνας. Είναι χτισμένη στα παράλια του Σαρωνικού. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης. Ο πληθυσμός της, σύμφωνα με την απογραφή του 2001, είναι 6.442 κάτοικοι. Οφείλει το όνομά της στην ομώνυμη λίμνη που δημιουργήθηκε από καθίζηση του εδάφους (εκεί παραπέμπει και το όνομά της) στο μακρινό παρελθόν. Η περιοχή στην οποία απλώνεται ο οικισμός περιλαμβάνει μία μεγάλη και δαντελωτή παραλιακή ζώνη, στην οποία σχηματίζονται και οι χερσόνησοι του Καβουρίου και του Λαιμού. Αποτελεί μία από τις ακριβότερες περιοχές στην Ελλάδα.

Η Βουλιαγμένη υπήρξε αρχικά παραθεριστική περιοχή, στην οποία σταδιακά αναπτύχθηκαν και μεγάλες ξενοδοχιακές μονάδες. Ο οικισμός μέχρι το 1929 ανήκε διοικητικά στην κοινότητα Κορωπίου.[1] Από το 1929 μέχρι το 1935 αποτέλεσε οικισμό της κοινότητας Βάρης, ενώ από το 1935 αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα.[2] Η κοινότητα Βουλιαγμένης αναγνωρίστηκε σε δήμο το 1985. Ο Δήμος Βουλιαγμένης διατηρήθηκε μέχρι το 2010, οπότε καταργήθηκε με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης και εντάχθηκε στον Δήμο Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης. [3]. Ο οικισμός της Βουλιαγμένης, λόγω της αυξανόμενης οικιστικής επέκτασης των νοτίων προαστίων, έχει ενωθεί σήμερα με το πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας. Τις τελευταίες δεκαετίες η Βουλιαγμένη έχει εξελιχθεί στην ακριβότερη περιοχή των νοτίων προαστίων της Αττικής για αγορά κατοικίας και σε μία από τις ακριβότερες της Ευρώπης[4][5]. Ο πληθυσμός της μετά το 1971 παρουσιάζει συνεχή άυξηση.

 Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια