11130 Γραμμή αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς. Είναι μια γραμμή αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς που θέλουν να μιλήσουν για θέματα που αφορούν τον εκφοβισμό. Η γραμμή λειτουργεί καθημερινά από τις 08.30 ως τις 14.00.

116111 Ευρωπαϊκή Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων. Η ευρωπαϊκή «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116111» είναι μια συμβουλευτική τηλεφωνική γραμμή αποκλειστικά για παιδιά και εφήβους μέχρι 18 ετών. Μπορεί να τηλεφωνήσει ανώνυμα οποιοδήποτε παιδί νιώθει την ανάγκη βοήθειας, υποστήριξης ή συμβουλής σε θέματα ψυχικής υγείας, για οτιδήποτε μπορεί να το απασχολεί, χωρίς κόστος, από κινητό ή σταθερό τηλέφωνο.

 801 801 1177 «Γραμμή-Σύνδεσμος» για την ψυχοκοινωνική υγεία παιδιών και εφήβων. Η γραμμή απευθύνεται αποκλειστικά σε γονείς και ενηλίκους που θέλουν να μιλήσουν για κάποιο θέμα ψυχικής υγείας που τους απασχολεί σε σχέση με ένα παιδί ή έναν έφηβο. Λειτουργεί από Δευτέρα ως και Παρασκευή από τις 09.30 ως τις 20.30 και Σάββατο από τις 09.30 ως τις 14.00.

8001180015 Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Β’ Παιδιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων «Π. & Α. Κυριακού»). Λειτουργεί καθημερινά, χωρίς χρέωση, από τις 9:00 έως τις 15:00.

1056 Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS: Σε αυτή την τηλεφωνική γραμμή του Χαμόγελου του Παιδιού ο καθένας μπορεί να τηλεφωνήσει δωρεάν και ανώνυμα. Η γραμμή που λειτουργεί όλο το 24ωρο είναι στελεχωμένη με κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους οι οποίοι προσφέρουν τηλεφωνική υποστήριξη για τη διαχείριση φαινομένων όπως ο σχολικός εκφοβισμός.

Για την παγκόσμια ημέρα της 6η Μαρτίου κατά του σχολικού εκφοβισμού, η Ψυχολόγος της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης κ. Γεωργία Μάλεση γράφει:

Ο σχολικός εκφοβισμός δεν είναι μία διαμάχη, ούτε σύγκρουση μεταξύ μαθητών, δεν είναι πείραγμα ή αστείο. Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα πιο σύνθετο φαινόμενο με ένταση, διάρκεια και επανάληψη, με κύρια στοιχεία την ανισορροπία δύναμης μεταξύ των εμπλεκομένων και τη συναισθηματική επίδραση που έχει πάνω στα παιδιά. Έχει τη μορφή της ψυχολογικής βίας, της σεξουαλικής παρενόχλησης, της σωματικής βίας, της οικονομικής εκμετάλλευσης και του διαδικτυακού εξευτελισμού.

Στον σχολικό εκφοβισμό (bullying) μετέχουν το θύμα, ο θύτης, ο απαθής παρατηρητής και ο συμπάσχων. Πρόκειται ουσιαστικά για δύο θύματα, γιατί και ο θύτης είναι θύμα άλλων καταστάσεων: στα παιδιά αυτά λείπει η αγάπη και είναι άτομα που έχουν βιώσει τα ίδια εκφοβισμό, έχουν επιθετικότητα, κατάθλιψη, μειωμένο αυτοέλεγχο και αυτοπεποίθηση. Το θύμα έχει προβλήματα άγχους, κατάθλιψης, χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση.

Πώς πρέπει να αντιδράσουν οι γονείς του παιδιού που έχει υποστεί εκφοβισμό!
α) Παρατηρούν την συμπεριφορά του παιδιού για ξαφνική αλλαγή στη διάθεσή του, την όρεξή του τον ύπνο του, την άρνησή του να πάει στο σχολείο και την μείωση της απόδοσής του.

β) Πλησιάζουν το παιδί για να το ακούσουν προσεκτικά και να τους εμπιστευθεί.
γ) Απενεχοποιούν το παιδί, του εξηγούν ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα να του φέρεται έτσι.
δ) Παροτρύνουν το παιδί να μην προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα μόνο του, αλλά να μιλήσει στον δάσκαλο ή τον καθηγητή και του εξηγούν ότι άλλο είναι το «μαρτυρώ» και άλλο το «ζητώ βοήθεια».

ε) Συμβουλεύουν το παιδί τους να αδιαφορεί πραγματικά στα σχόλια του εκφοβιστή και να μην μπαίνει σε διάλογο μαζί του.

στ) Να ενημερώσουν το σχολείο και να παραμείνουν ήρεμοι και σαφείς, γιατί ο στόχος δεν είναι απλά η τιμωρία του άλλου παιδιού, αλλά η βοήθεια του παιδιού τους.

Γονείς, δάσκαλοι και καθηγητές είναι σκόπιμο να απευθύνονται σε ειδικές μονάδες ή σε γραμμές βοήθειας αντιμετώπισης του φαινομένου.